ਜਦੋਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਅਤੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜੋ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਦੁਬਈ ਦੀਆਂ ਚਮਕਦਾਰ ਇਮਾਰਤਾਂ, ਇੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਬੁਰਜ ਖਲੀਫਾ ਡੋਂਟ ਹੈਵ ਸੀਵਰੇਜ ਸਿਸਟਮ ਦੁਬਈ ਦੀ ਪਛਾਣ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ।
ਚਮਕਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰੀ ਇਹ ਇਮਾਰਤ ਆਪਣੀ ਉਚਾਈ ਅਤੇ ਲਗਜ਼ਰੀ ਲਈ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚੀਜ਼ ਇਸ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ 830 ਮੀਟਰ ਉੱਚੀ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਮਹਿੰਗੇ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਅਤੇ ਬੱਦਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬੈਠ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖਣਾ ਹੀ ਮਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਬੁਰਜ ਖਲੀਫਾ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ‘ਤੇ ਅਰਬਾਂ ਰੁਪਏ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਦੋਂ ਇਸ ਇਮਾਰਤ ‘ਚ ਸੀਵਰੇਜ ਸਿਸਟਮ ਨਹੀਂ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟ ਦੀ ਲਾਗਤ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਬੁਰਜ ਖਲੀਫਾ ਵਿੱਚ ਸੀਵਰੇਜ ਸਿਸਟਮ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਉੱਨਤ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਵਜੋਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਦੁਬਈ ਦੇ ਵੇਸਟਵਾਟਰ ਸਿਸਟਮ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤਾਂ ਇਸ ਦੇ ਗੰਦੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ? ਜਵਾਬ ਹੋਰ ਵੀ ਘਿਣਾਉਣਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ ਇਮਾਰਤ ਦਾ ਸੀਵਰੇਜ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਟਰੱਕਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਨਿਪਟਾਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਟਰੱਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲਾਈਨ ਲਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬੁਰਜ ਖਲੀਫਾ ਦਾ ਗੰਦਾ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਟਾਇਲਟ ਦਾ ਕੂੜਾ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਢੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਬੁਰਜ ਖਲੀਫਾ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 2008 ਵਿੱਚ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਬੁਰਜ ਖਲੀਫਾ ਦੇ ਸੀਵਰੇਜ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸੀਵਰ ਸਿਸਟਮ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਬੇਲੋੜਾ ਖਰਚ ਸੀ। ਡਿਵੈਲਪਰਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਸੀ ਕਿ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇੱਥੇ ਸੀਵਰੇਜ ਦਾ ਕੂੜਾ ਟਰੱਕਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਣਾ ਵੀ ਸੀਵਰੇਜ ਸਿਸਟਮ ਬਣਾਉਣ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਬੁਰਜ ਖਲੀਫਾ ਤੋਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ 15 ਟਨ ਸੀਵਰੇਜ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ 35000 ਲੋਕ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸੀਵਰੇਜ ਸਿਸਟਮ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਚਰਚਾ ਹੈ।