ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦਾ ਘਰੇਲੂ ਮਾਹੌਲ ਉੱਤੇ ਸਾਕਰਾਤਮਕ ਅਤੇ ਨਾਕਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ 

ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦੌਰਾਨ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਗੁਜਾਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰ ਇੱਕਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾ ਵਿਚਕਾਰ ਆਪਸੀ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਆਪਣੀ ਤੇਜ਼ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸਭ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਰੂਫ ਸਨ। ਪਰ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਨੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਤਾਲਾ ਹੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਮੰਨੋ ਰੁੱਕ ਹੀ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਕਿਉਕਿ ਸਰਕਾਰਨੇ ਤੁਰੰਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ, ਸਭ ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰੇ, ਦਫਤਰ, ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸੰਸਥਾਵਾਂ, ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਸਰਵਜਨਿਕ ਥਾਵਾਂ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸਭ ਕੰਮ ਇੱਕਦਮ ਰੁਕ ਗਏ ਅਤੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਗਏ।

ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦਾ ਸਾਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਇੱਕਠਾ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਆਪਸੀ ਮੇਲਜੋਲ ਵੀ ਵਧਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਦੀਆ ਤੰਦਾ ਹੋਰ ਮਜਬੂਤ ਹੋ ਗਈਆ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਮੰਨੋ ਜਿਵੇ ਪਹਿਲਾ ਦੇ ਲੋਕ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਜਿਸ ਵਿਚ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਧੀਮੀ ਰਫਤਾਰ, ਸਾਦਾ ਖਾਣਾ ਸਾਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ, ਸਾਦਾ ਰਹਿਣ ਸਹਿਣ ਆਦਿ । ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦੇਸ਼ ਪਿਆਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਕਿ ਸਭ ਲੋਕ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿ ਕੇ ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕਜੁਟ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਇਸ ਲਾਇਲਾਜ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦੀ ਦਰ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲ ਬਿਮਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਾਭਣ ਦੀ ਥਾਂ ੳਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਪਸੀ ਸਪਰੰਕ ਰੋਕ ਕੇ ਹੀ  ਉਸਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦਾ ਇਕੋ ਇੱਕ ਹੀ ਉਪਾਅ ਹੈ । ਪਰ ਜੇਕਰ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦਾ ਦੂਸਰਾ ਪੱਖ ਵੇਖੀਏ ਤਾ ਜਿਥੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿਚ ਮੱਤਭੇਦ ਹੋਵੇ ਉਥੇ ਕਈ ਵਾਰ ਘਰੇਲੂ ਕਲੇਸ਼ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਵੀ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਉਹ ਘਰ ਤੋ ਬਾਹਰ ਵੀ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦੇ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਹੋਰ ਵੀ ਤਨਾਅ ਪੂਰਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਨੀਰਸ ਹੋ ਗਿਆ ਹਰਰੋਜ਼ ਇਕੋ ਜਿਹੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਹਣ ਕਾਰਨ ਵਿਅਕਤੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸੰਤਾਪ ਨੂੰ ਹੰਢਾ ਰਿਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਾਮੇ ਜੋ ਮਿਨਹਤ ਮਜਦੂਰੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਪਾਲਦੇ ਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇਹ ਦਿਨ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਭੁੱਖ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਕੋਰੋਨਾ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ । ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖੀਆ ਅਜੇ ਹੋਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਤਨਾਅ ਵੇਖਣ ਨੂ਼ੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।  ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਪ੍ਰੀਖੀਆਵਾਂ ਦਾ ਬੋਝ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਪ੍ਰੀਖੀਆਵਾਂ ਕੱਦੋਂ ਹੋਣੀਆਂ ਹਨ। ਬੱਚਿਆ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਨਵੇਂ ਦਾਖਲੇ ਨਹੀਂ ਹੋਏ  ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮਾਪਿਆ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤਨਾਅ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਕਦਮ ਇਹ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਛੇਂਵੀ ਤੋ ਬਾਰਵੀਂ ਤੱਕ ਆਨਲਾਈਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੈ । ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵੱਟਸਐਪ ਗਰੁੱਪਾਂ, ਟੀ.ਵੀ., ਰੇਡਿਉ ਰਾਹੀਂ ਪੜ੍ਹਨ ਸਮੱਗਰੀ ਭੇਜੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ । ਪਰ ਇਹ ਰੈਗੂਲਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਸੰਪੂਰਨ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। .ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਾ ਖਰਾਬ ਹੋਵੇ।  ਇਕ ਹੋਰ ਮਹਤੱਵਪੂਰਨ ਨਾਕਰਾਤਮਕ ਅਸਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਬੋਧਿਕ ਵਿਕਾਸ ਰੁੱਕ ਗਿਆ ਹੈ । ਬੱਚੇ ਸਾਰਾ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਟੀ.ਵੀ. ਅਤੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨਾਲ ਬਿਤਾਉਂਦੇੇ ਹਨ। ਅੱਜੇ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਦੀ ਹੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚੇ ਪੱਬਜੀ ਗੇਮ ਕਾਰਨ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਗੁਆ ਬੈਠੇ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੇਮ ਬੱਚਿਆ ਦੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਤੁੰਲਨ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਉੱਪਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਬੂ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਮਬਾਇਲ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਹ ਕੇ ਆਪਣਾ ਆਲਾ ਦੁਆਲਾ ਹੀ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।ਇਸ ਲਈ ਮਾਪਿਆ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਚੰਗੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਪੈਂਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ।

ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਬਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਮੁਸੀਬਤ ਦੀ ਘੜ੍ਹੀ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿ ਕੇ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਹੋਣ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਭਿਆਨਕ ਅਤੇ ਖਤਰਨਾਕ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋ ਬੱਚ ਸਕੀਏ । ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਯੋਗ ਵਰਤੋ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਕੇ ਆਪਣੇ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਨਾ ਆਦਿ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਰੂਚੀ ਮੁਤਾਬਕ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਯੋਗ ਵਰਤੋ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ । ਸਾਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਤਨਾਅਮੁਕਤ ਮਾਹੌਲ ਸਿਰਜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਸਫ਼ਲ ਬਣਾ ਕੇ ਇਸ ਖਤਰਨਾਕ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹ ਤੋ ਖੱਤਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ । ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਸੰਜਮ ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇਸ ਚੁਨੌਤੀ ਭਰਪੂਰ ਸਥਿਤੀ ਤੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਕੋਰੋਨਾ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋ ਮੁਕਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ । ਆਉ ਆਪਾ ਸਭ ਮਿਲ ਕੇ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਜਰੂਰੀ ਨਿਯਮ ਮੰਨ ਕੇ ਸਰਕਾਰ ,ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦਾ ਹੱਥ ਵਟਾਈਏ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰੀਏ। ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਕੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਰੋਨਾ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਵਿਰੁੱਧ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਛੇਤੀ ਤੋ ਛੇਤੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਹਾਸਲ ਕਰ ਸਕੀਏ ਅਤੇ ਸਾਡਾ ਦੇਸ਼ ਇਸ ਘਾਤਕ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਵੇ।