ਪ੍ਰਿਯੰਕਾ ‘ਸੌਰਭ’ ਅਰਥਪੂਰਨ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਰਾਹੀਂ “ਐਕਸੀਲੇਰੇਟ ਐਕਸ਼ਨ” ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ !

ਔਰਤ ਦਿਵਸ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼

ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ‘ਤੇ ਜ਼ਰੂਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਗਾਉਣ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਗਾਉਣ ਦੇ ਗੁਣ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹੀ ਹਾਲਤ ਹੋਰ ਕਲਾਵਾਂ ਦੀ ਵੀ ਹੈ। ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਹਿਸਾਰ ਦੇ ਆਰੀਆਨਗਰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀ ਪ੍ਰਿਯੰਕਾ ‘ਸੌਰਭ’, ਜੋ ਸਾਹਿਤਕ ਮਾਹੌਲ ਵਾਲੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਅੱਜ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੰਪਾਦਕੀ ਲੇਖਕ, ਅਧਿਆਪਕਾ, ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਮੇਰੇ ਨਾਨਕੇ ਘਰ ਵਿੱਚ, ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸਨ ਅਤੇ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਾਹਿਤਕ ਮਾਹੌਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਤੀ ਡਾ. ਸੱਤਿਆਵਾਨ ‘ਸੌਰਭ’ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਵੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਘਰ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਾਹਿਤਕ ਚਰਚਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਡਾਇਰੀ ਲਿਖਣ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬੀਜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕਾਲਜ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਮੈਨੂੰ ਡਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਲਿਖਣ ਦੀ ਆਦਤ ਸੀ। ਰਾਜਨੀਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰਜ਼ ਅਤੇ ਐਮ.ਫਿਲ ਦੌਰਾਨ, ਸਮਕਾਲੀ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਬਾਰੇ ਮੇਰੀ ਸਮਝ ਵਧੀ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਸਮਕਾਲੀ ਲੇਖ ਲਿਖਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ। ਅੱਜ ਉਹ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ 10,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਲਈ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸੰਪਾਦਕੀ ਲਿਖ ਰਹੀ ਹੈ ਜੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਰੋਨਾ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਔਨਲਾਈਨ ਸੈਮੀਨਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਕਾਰਨ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਦੀਮਕ ਲੱਗੇ ਗੁਲਾਬ’ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਇਆ। ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮੁੱਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਲਿਖਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਦੀ ਦੂਜੀ ਕਿਤਾਬ ‘ਨਿਰਭਯਾਯੇਨ’ ਲੇਖਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਤੀਜੀ ਕਿਤਾਬ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ‘ਫੀਅਰਲੈੱਸ’ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ। ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੌਥੀ ਕਿਤਾਬ ‘ਸਮੇ ਕੀ ਰੇਤ ਪਰ’ ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਦੀਮਰਤ ਲੱਗੇ ਗੁਲਾਬ’ ਦਾ ਦੂਜਾ ਐਡੀਸ਼ਨ ਵੀ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੈ।