ਇਸ ਸਾਲ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਹੀਰੋ ਵਿੱਕੀ ਕੌਸ਼ਲ ਦੀ ‘ਛਾਵਾ’ ਫਿਲਮ ਹੀ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਬਣੀ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਵੀ ਕੁੁਝ ਹੀ ਫਿਲਮਾਂ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਬਣ ਸਕੀਆਂ। ਇਸ ਪਿੱਛੇ ਕੀ ਕਾਰਣ ਹਨ? ਦਰਸ਼ਕ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹਨ? ਫਿਲਮ ਜਗਤ ਦੇ ਲਈ ਇਹ ਸਵਾਲ, ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
ਸਾਲ 2025 ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤਾ ਉਤਸ਼ਾਹਜਨਕ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ। ਸਲਮਾਨ ਖਾਨ-ਰਸ਼ਮਿਕਾ ਮੰਡਾਨਾ ਸਟਾਰਰ ਫਿਲਮ ਸਿਕੰਦਰ ਐਤਵਾਰ, 30 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ, ਜਿਸਦਾ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ਕਲੈਕਸ਼ਨ ਸਲਮਾਨ ਦੀਆਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਹੈ। ਸੈਕਨਿਲਕ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਫਿਲਮ ਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ 100 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦਾ ਅੰਕੜਾ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੀ ਹੈ। ਆਖ਼ਿਰ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ? ਕੀ ਸਲਮਾਨ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਘੱਟ ਗਈ ਹੈ ਜਾਂ ਸਿਕੰਦਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ? ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਿਕੰਦਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਉਮੀਦਾਂ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਸਲਮਾਨ ਦੀਆਂ ਆਲਟਾਈਮ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਫਿਲਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਜਰੰਗੀ ਭਾਈਜਾਨ ਜਾਂ ਸੁਲਤਾਨ ਵਰਗੇ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ‘ਛਾਵਾ’ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਿਕੰਦਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ‘ਤੇ ਧਮਾਲ ਮਚਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਹੁਣ ਦੇਖਣਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸੰਨੀ ਦਿਓਲ ਦੀ ਫਿਲਮ ‘ਜਾਟ’ ਇਸ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਸਫਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਅੰਕੜਿਆਂ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਲ 2025 ਦੀਆਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀਆਂ ਕੁੱਝ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰੀਏ। ਕੰਗਨਾ ਰਣੌਤ ਦੀ ਬਹੁ-ਉਡੀਕ ਫਿਲਮ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਇਸ ਸਾਲ 17 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਬਾਇਓਪਿਕ ਸੀ। ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਵਿਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਘਿਰੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੀਡੀਆ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਲਗਭਗ 60 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦੀ ਲਾਗਤ ਨਾਲ ਬਣੀ ਫਿਲਮ ‘ਐਮਰਜੈਂਸੀ’ ਟਿਕਟ ਕਾਊਂਟਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਲਾਗਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਭਰ ਸਕੀ ਅਤੇ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਲਾਪ ਹੋ ਗਈ। ਅੰਕੜੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੰਗਨਾ ਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਨੇ ਵੀ ਇਹ ਫਿਲਮ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਅਕਸ਼ੈ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ‘ਸਕਾਈਫੋਰਸ’ ਉੱਡ ਨਹੀਂ ਸਕੀ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਔਸਤ ਫਿਲਮ ਰਹੀ। ‘ਮਹਾਰਾਜ’ ਵਿੱਚ ਪਸੰਦ ਕੀਤੇ ਗਏ ਜੁਨੈਦ ਖਾਨ ਦੀ ਫਿਲਮ ‘ਲਵਯਪਾ’ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਲਾਪ ਹੋਈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ ਦੀ ਫਿਲਮ ‘ਦੇਵਾ’ ਵੀ ਫਲਾਪ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖੀਏ ਤਾਂ ਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਸਿਰਫ਼ ਵਿੱਕੀ ਕੌਸ਼ਲ ਦੀ ‘ਛਾਵਾ’ ਨੇ ਹੀ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ‘ਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਜੇਕਰ ਸਾਲ 2024 ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ, ਤਾਂ ਪੁਸ਼ਪਾ 2, ਸਤ੍ਰੀ 2, ਐਨੀਮਲ, ਭੂਲ ਭੁਲੱਈਆ 3, ਗਦਰ 2 ਵਰਗੀਆਂ ਕੁੱਝ ਇੱਕ ਫਿਲਮਾਂ ਹੀ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਬਣੀਆਂ। ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਹਿੱਟ ਫ੍ਰੈਂਚਾਇਜ਼ੀ ਬਣ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਫਿਲਮਾਂ ਦਾ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਿਉਂ ਘੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਦਰਸ਼ਕ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲਾਂ ਵੱਲ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਮੁੜ ਰਹੇ? ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਵਾਲਾਂ ਬਾਰੇ ਜਨਤਾ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹਿਸ ਜਾਰੀ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਕੁੱਝ ਮਸ਼ਹੂਰ ਫਿਲਮ ਆਲੋਚਕਾਂ ਅਤੇ ਵਪਾਰ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਵੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਹਨ।
ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਫਿਲਮ ਆਲੋਚਕ ਅਤੇ ਵਪਾਰ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕ ਤਰਣ ਆਦਰਸ਼ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ, “ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਫਿਲਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਫਲਾਪ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਪਰ ਪਹਿਲੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਹਿੱਟ, ਸੁਪਰਹਿੱਟ ਅਤੇ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਫਿਲਮਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਹੁਣ ਇਸਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲਗਾਤਾਰ ਘਟ ਰਹੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਲਗਭਗ ਅੱਠ ਤੋਂ ਦਸ ਫਿਲਮਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਫਲਾਪ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਲਈ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ। ਸਾਲ 2025 ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤੱਕ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੀ ਫ਼ਿਲਮ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਬਣੀ ਹੈ। ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਪਰ ‘ਛਾਵਾ’ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ‘ਤੇ ਸੁੰਨਸਾਨ ਛਾਈ ਹੋਈ ਹੈ। ਤਰਣ ਆਦਰਸ਼ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਮਨੋਰੰਜਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਕ੍ਰੀਨ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਝਪਕਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀਆਂ। ਹੁਣ, ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮੱਗਰੀ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲ ਖਾਲੀ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਫਿਲਮਾਂ ਉਮੀਦਾਂ ‘ਤੇ ਖਰੀਆਂ ਨਹੀਂ ਉਤਰ ਰਹੀਆਂ। ਹੁਣ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਸਲਮਾਨ ਖਾਨ ਹੀਰੋ ਹੈ, ਸਾਜਿਦ ਨਾਡੀਆਡਵਾਲਾ ਨਿਰਮਾਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਏਆਰ ਮੁਰਗਾਡੋਸ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਹੈ। ਸਲਮਾਨ ਖਾਨ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਨਵੇਂ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਤਾਂ ਬਣਦੀ ਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਨਤੀਜਾ, ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸ੍ਹਾਮਣੇ ਹੈ। ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਜਿਸਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਤਰਣ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇੰਡਸਟਰੀ ਦੇ ਨਵੇਂ ਰੁਝਾਨ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਫਲਾਪ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਏ ਵਿੱਚ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਅਸਫਲ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਮੈਟਰੋ-ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਫਿਲਮਾਂ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਫਿਲਮਾਂ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਫਿਲਮਾਂ ਮੁੰਬਈ, ਦਿੱਲੀ, ਕੋਲਕਾਤਾ, ਬੰਗਲੁਰੂ ਅਤੇ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਬਣਾਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਹਿੰਦੀ ਸਕਰਿਪਟ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਲੋਕ ਦੇਸੀ ਮਨੋਰੰਜਨ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਛਾਵਾ, ਪੁਸ਼ਪਾ, ਸਤ੍ਰੀ, ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਵਾਨ, ਪਠਾਣ, ਜਾਨਵਰ, ਗਦਰ ਫਿਲਮਾਂ ਇੰਨੀਆਂ ਸਫਲ ਕਿਉਂ ਹੋਈਆਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸੀ ਮਨੋਰੰਜਨ ਸੀ?
ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਦੀ ਹੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਫਿਲਮ ਆਲੋਚਕ ਮੀਨਾ ਅਈਅਰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਫਲਾਪ ਹੋਣ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਕਾਰਣ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਵੱਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸੁਪਰਸਟਾਰ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨਾਲ ਕੱੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪਰ ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਦਾਕਾਰ, ਨਿਰਮਾਤਾ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਫਾਇਨੈਂਸਰ, ਡਿਸਟ੍ਰੀਬਿਊਟਰ, ਹਰ ਕੋਈ ਘਾਟਾ ਝੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਾਡ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਇਸ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਇੱਕ ਅਦਾਕਾਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੁੱਲ 10-12 ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਹੀ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਟਾਰ ਨੂੰ ਕਿਹੜੀ ਫਿਲਮ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਹੜੀ ਨਹੀਂ। ਅਦਾਕਾਰ ਖੁਦ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਸੁਣ ਸਕਦੇ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਦਿਮਾਗੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸਿਨੇਮਾ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕ ਇਸਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ, ਮਸ਼ਹੂਰ ਫਿਲਮ ਆਲੋਚਕ ਕੋਮਲ ਨਾਹਟਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸੱਤਰ ਅਤੇ ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਜਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੱਲ ਝਾਤੀ ਮਾਰੋ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰ ਹਨ, ਉਹ ਖੁਦ ਹੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਿਰਦਾਰ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ। ਅੱਜ ਵਾਂਗ, ਪੱਚੀ ਲੋਕ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਕੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਅੱਜ, ਫਿਲਮੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਆਪਣੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਮੈਨੇਜਰ, ਬਾਊਂਸਰ ਅਤੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਮਿਤਾਭ ਬੱਚਨ, ਵਿਨੋਦ ਖੰਨਾ, ਸ਼ਸ਼ੀ ਕਪੂਰ, ਧਰਮਿੰਦਰ, ਸ਼ਤਰੂਘਨ ਸਿਨਹਾ, ਰਿਸ਼ੀ ਕਪੂਰ …ਇਹ ਸਾਰੇ ਦਿੱਗਜ ਕਲਾਕਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਦੇ ਸਨ। ਕੋਮਲ ਨਾਹਟਾ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਆਈ ਫਿਲਮ ‘ਸਿਕੰਦਰ’ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ‘ਸਿਕੰਦਰ’ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅਤੇ ਹੀਰੋ ਅਤੇ ਖਲਨਾਇਕ ਵਿਚਕਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਸਲਮਾਨ ਖਾਨ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਤਿੰਨ ਅੰਗ ਦਾਨ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਹੁਣ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ, ਖਲਨਾਇਕ ਸੱਤਿਆਰਾਜ, ਜਿਸਦੀ ਰਾਜਾ ਸੰਜੇ ਰਾਜਕੋਟ ਯਾਨੀ ਸਲਮਾਨ ਖਾਨ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਗ ਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਆਖਿਰ ਕਿਉਂ ਇਹ ਸਮਝ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ? ਨਾਹਟਾ ਸਵਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਦਰਸ਼ਕ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਸੰਦ ਕਰਨਗੇ? ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਾਰੇ ਵੀ ਜਰੂਰ ਸੋਚਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਫ਼ਿਲਮ ਆਲੋਚਕ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਪਰ ਆਮ ਲੋਕ ਤਾਂ ਇੱਕ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਯਾਰ। ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇ। ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਰਸ਼ਕ ਕਿਵੇਂ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾ ਸਕਣ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਜੋ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਉਹ ਸਹੀ ਹੈ? ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਫਿਲਮਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧਾਉਣਾ ਜਾਂ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲਾਂ ਵੱਲ ਮੋੜਨਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋਵੇਗਾ।