ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ – ਮਨੁੱਖ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਸ਼ੀਨ ਹਮਰੁਤਬਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ਦਾ ਸਰਵੇਖਣ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸਦੀ ਭੂਗੋਲਿਕ ਅਤੇ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਬਣ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਨੇਰੇ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ‘ਤੇ ਵੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਚੰਦਰਯਾਨ ਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ 2008 ਵਿਚ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਖੋਜ ਸੀ। ਪਹਿਲੀ ਖੋਜ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 14 ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਪਾਣੀ ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਹੈ।
ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ ਅਲਾਸਕਾ ਫੇਅਰਬੈਂਕਸ ਜੀਓਫਿਜ਼ੀਕਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਪਾਣੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੇ ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਅਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਆਇਨਾਂ ਅਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਸੁਮੇਲ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਲਾਸਕਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਗੁੰਥਰ ਕਲੇਟਸਕਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਖੋਜ, ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਧਰੁਵਾਂ ‘ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਚੱਲ ਰਹੇ ਅਧਿਐਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪੂਲ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਹੈ।
ਵਿਗਿਆਨੀ ਕਲੇਟਸਕਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਹਵਾ ਰਹਿਤ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਭੰਡਾਰਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਵੇਗਾ। ਨਵੀਂ ਖੋਜ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਤੋਂ ਜਾਰੀ ਬਰਫ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਣਿਆ 3,500 ਕਿਊਬਿਕ ਮੀਟਰ ਪਾਣੀ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਨੁਮਾਨ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੇ ਆਇਨਾਂ ਦੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਲੇ 1% ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਖੋਜ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਅਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਧਰਤੀ ਦੇ ਮੈਗਨੇਟੋਸਫੀਅਰ ਤੋਂ ਚੰਦਰਮਾ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਗ੍ਰਹਿ ਦੁਆਲੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਮਹੀਨਾਵਾਰ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਪੰਜ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮੈਗਨੇਟੋਸਫੀਅਰ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚੁੰਬਕੀ ਖੇਤਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਪਾਣੀ ਛੋਟੇ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਅਤੇ ਧੂਮਕੇਤੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਮ੍ਹਾ ਹੈ। ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਪਾਣੀ ਮਿਲਣਾ ਮਨੁੱਖ ਲਈ ਲਾਹੇਵੰਦ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ‘ਚ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਬਸਤੀਆਂ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਸ ਲਈ ਪਾਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।